Stralingsvrij staal

Stralingsvrij staal is eender welk staal, geproduceerd voor de ontsteking van de eerste atoomwapens in de jaren '40 en '50 van de twintigste eeuw. Door de Trinity-test en de atoombommen op Hiroshima en Nagasaki in 1945 en de daarop volgende nucleaire testen tijdens de vroege jaren van de Koude Oorlog, is de achtergrondstraling op aarde gestegen. Hedendaags staal is vervuild met radionuclides omdat voor de productie gebruik wordt gemaakt van zuurstof uit de radio-actief-vervuilde atmosfeer. Stralingsvrij staal wordt zo genoemd omdat het niet vervuild is met zogenaamde radionuclides. Dit staal wordt gebruikt in apparatuur die in grote mate gevoelig is voor het detecteren van radionuclides.

Tegenwoordig zijn schepen die gebouwd zijn vóór de Trinity test de voornaamste bron van stralingsvrij staal . Bijvoorbeeld de gezonken Duitse vloot in Scapa Flow.^[1]

1. ↑ Butler, Daniel Allen (2006). Distant Victory: the Battle of Jutland and the Allied Triumph in the First World War. Praeger Security International (Greenwood Publishing Group), Westport, Connecticut, p. 229. ISBN 0-275-99073-7.